احساس لذت درونی،
تصویر جهانی که خودت می سازی .
با وجود رشته ای که خوندم ،همواره نگاهم به مسائل روانشناسانه بوده،
تبدیل جهان پیرامون به ذهنیت خود،
امروز زیر بارون خیس خوردم ، مجبور شدم پناه ببرم به پل صدر ،از سرما می لرزیدم.اما با این وجود احساس لمس قطرات باران بر تنم رو حس می کردم ،احساسی به غایت لذت بخش.
ماجرا از اونجا شروع شد ،که من برای فرار از ترافیک و رسیدن به کارها پیک گرفتم ،حالا این موتور خر خر می رفت ،به کنار،و کمر من هم ترکید به کنار،این بارونه از کجا اومد ،بابا این همه ماشین از کجا میاد ،می گن که تولید ماشین در جهان 3 برابر رشد جمعیته.
بهرحال در ادامه مجبور شدم یه دربستی بگیرم ،حالا این طرح ترافیک نداشت هم خب یه مسئله ای بود.اینجا بود که نقشه فرار رو کشیدم ، می خوام برگردم به خلیج کارائیب ،آره می خوام گنجمو پیدا کنم،البته اینجا چندتامسئله مطرح می شه
1-دریای کارائیب ترکید ،در واقع توش نفت ترکوندن ،من چی کار کنم ،یه جای کوچولو برای من دزد دریای نذاشتن .
2-مروارید سیاه ،دزدیده شده راستش وقتی داشتم می رفتم یادم رفت دزدگیرو بزنم.
3-آمریکا ویزا نمی ده ،اگه هم بده دیگه نمی ذاره آدم یه دوری اطراف بزنه و اونم برای اسپارو فاجعست .
4-تازه جدیدا دست هم زیاد شده.
5-هرتزوک می میره اینجا ،البته خودش اعتقاد داره که نه من هیچیم نمی شه ولی مطمئنا مثل همیشه چیز شر می گه .
6-کسی اونجا نمی گه داداش آتیش داری ؟
7-مسئله مهم ،گلاب به روتون مسئله حیاتی مستراحه ،که این فرنگیشاش اصلا با ذائقه من جور در نمیاد .
8-قرمه سبزی، آبگوشت،فسنجون .....
و............
با این وجود من یه دزد دریایی هستم ؛و هیچ جا هم بند نمی شم،و انگیزه های وطنی ندارم ،و الیته انگیزه های عاطفی و عشقی ام رو هم از دست دادم .
پس گور بابای همه این مسائل
آبهای آزاد،هی دله دزدای نفهم،ملوانان وفادار من ،سکه های تپل مپل ،آکادمی دزدان دریایی .
من دارم میام البته با احتساب اینکه اول باید مروارید سیاه رو پیدا کنم.
