کسی نپرسید زمان را !!!!!
این خانه ،نه آن است.
اتفاقند آدمیان،آواها،قطعه ها،روزمرگی ها ،هراس ها،و این همه نیکبختی های خرد.
می بینی که بسیار می خواهمشاید همه چیز ،تاریکای هر سقوط بی پایانو هر فرا رفتن بازی لرزان نور را.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر